මට මතකයි ඔබ සොයලා ආවා බමරෝ සුවඳ මගේ . . .
වත්සුණු තවරා කවුළුව අතරින්
හිස පොවලා දවසක් දා - මතකයි අත වැනුවා
අත්තල හඬ ගා මහ මග කුර ගා
ඔබ යද්දී දවසක් දා - මතකයි අත වැනුවා
දිය සුළි නැගිලා වෙරළට එද්දී
බෙලි කටුවේ සැඟවීලා - මුතු ඇටයක් තිබුණා
සසරේ පෙරදා වරම් ලැබූ ලෙස
බෙල්ලකු වී සඟවාලා - මම ඔබ රැක ගත්තා
මේ ගීතය මගේ සවණ වැකුනේ මෙයට වසර 25 කට පමණ පෙරය. කුඩා දරුවකුව සිටි මගේ සිත මුළින්ම ඇදී ගියේ එහි තාලයට සහ ගායන විලාශයටය. නැවත වසර ගණනකට පසුව හිරිමල් යොවුන් වියෙදී, ආදරයේ සුවඳ දැනෙන මොහොතක මේ ගීතය මට නැවතත් අසන්නට ලැබිණ. හුරු පුරුදු වූ තාලයට ගැයෙන ගී පද වල අරුත වැටහුණේ ඉන් පසුවය. සිතක ආදර හැඟීම් මෝදු කරන්නා වූත්, මෝදු වූ හැඟීම් කුළු ගන්වන්නා වූත් අපූරු ගීතයක් ලෙස මට එය එදා වැටහි ගියේය. නැවත වසර පහළොවකට පමණ පසුව "ආරාධනා" ගීතාවලියෙන් නැවත මේ අපූරු ගීතය මට අසන්නට ලැබිණ. මෙවන් ගීයක් ගැන සටහනක් තබන්නට සිතුනේ ඉන් පසුව යයි කීමෙහි වරදක් නොවේ.
හෙක්ටර් සිල්වා නම් අප නොහඳුනන ගායකයා ගේ හඬින් හා පුණ්යා කත්රිආරච්චි නම් ප්රතිභා පූර්ණ ශිල්පිණිය විසින් ගයන ලද මේ ගීතය අද දිනයේ නො ඇසෙන ගීතයකි. පෙම්වතිය දුනුකේ මලකටද, පෙම්වතා එහි සුවඳ සොයා එන බමරකු ලෙසද උපමා කරමින් ගීය ඇරඹේ. ඔවුන්ගේ අහඹු හමුවීම ගැන සොඳුරු මතකය අවදි කිරීමත් ඉන්පසු සිදු කරයි. මහ පාරේ ගමන් කරමින් සිටි පෙම්වතාට කවුලුවකින් හිස දමා අත වැනුමකින් ප්රේමය ඇරඹේ. මෙලෙස ඇරඹෙන ප්රේමය සසරේ පතා ගෙන ආ පරිදි මුතු ඇටයක් රකින බෙල්ලකු මෙන් මේ ප්රේමය ඔවුන් විසින් රැක ගෙන ඇත. මෙහි එන වචන ඉතාම සරල, සුගම මෙන්ද සුන්දර ද වෙයි. මෙහි පද රචකයා සොයා ගැනීමට බොහෝ උත්සාහ කළත් එය අසීරු විය. මෙහි සංගීතය ආචර්ය අමරදේවයන්ගේ බව මිතුරකු පැවසීය.
70 දශකයේ ගැයුණු මෙම ගීය, 70 දරුවන්ගේ ජීවිත සමග ඒකාත්මික වන්නාවු ගීයකි. අමරදේව, වික්ටර් රත්නායක, ටී. එම්., සනත් නන්දසිරි හා සුනිල් එදිරිසිංහ, මාලිනි බුලත්සිංහල, ගුණදාස කපුගේ, නන්දා මාලිනී යන ශාස්ත්රීය ගායක ගායිකාවන් මෙන්ම පුණ්යා කත්රිආරච්චි වැනි සරල ගී ගායිකාවන් අතින්ද බිහි වූ ගීයන්ගේ ද සහෘදයා සමග ඒකාත්මික වීමෙ මේ ගුණය නොඅඩුවම පවතී. මෙහි සරල, සුගම ස්වභාවය, කඨෝර සංගීත ඛණ්ඩ පිරිණු වත්මන් ගී අතරට නවමු වෙනසක් ගෙන නො එන්නේද?
අසන්න
හෙක්ටර් සිල්වා නම් අප නොහඳුනන ගායකයා ගේ හඬින් හා පුණ්යා කත්රිආරච්චි නම් ප්රතිභා පූර්ණ ශිල්පිණිය විසින් ගයන ලද මේ ගීතය අද දිනයේ නො ඇසෙන ගීතයකි. පෙම්වතිය දුනුකේ මලකටද, පෙම්වතා එහි සුවඳ සොයා එන බමරකු ලෙසද උපමා කරමින් ගීය ඇරඹේ. ඔවුන්ගේ අහඹු හමුවීම ගැන සොඳුරු මතකය අවදි කිරීමත් ඉන්පසු සිදු කරයි. මහ පාරේ ගමන් කරමින් සිටි පෙම්වතාට කවුලුවකින් හිස දමා අත වැනුමකින් ප්රේමය ඇරඹේ. මෙලෙස ඇරඹෙන ප්රේමය සසරේ පතා ගෙන ආ පරිදි මුතු ඇටයක් රකින බෙල්ලකු මෙන් මේ ප්රේමය ඔවුන් විසින් රැක ගෙන ඇත. මෙහි එන වචන ඉතාම සරල, සුගම මෙන්ද සුන්දර ද වෙයි. මෙහි පද රචකයා සොයා ගැනීමට බොහෝ උත්සාහ කළත් එය අසීරු විය. මෙහි සංගීතය ආචර්ය අමරදේවයන්ගේ බව මිතුරකු පැවසීය.
70 දශකයේ ගැයුණු මෙම ගීය, 70 දරුවන්ගේ ජීවිත සමග ඒකාත්මික වන්නාවු ගීයකි. අමරදේව, වික්ටර් රත්නායක, ටී. එම්., සනත් නන්දසිරි හා සුනිල් එදිරිසිංහ, මාලිනි බුලත්සිංහල, ගුණදාස කපුගේ, නන්දා මාලිනී යන ශාස්ත්රීය ගායක ගායිකාවන් මෙන්ම පුණ්යා කත්රිආරච්චි වැනි සරල ගී ගායිකාවන් අතින්ද බිහි වූ ගීයන්ගේ ද සහෘදයා සමග ඒකාත්මික වීමෙ මේ ගුණය නොඅඩුවම පවතී. මෙහි සරල, සුගම ස්වභාවය, කඨෝර සංගීත ඛණ්ඩ පිරිණු වත්මන් ගී අතරට නවමු වෙනසක් ගෙන නො එන්නේද?
6 comments:
මේක මම අහල තිබිච්ච සින්දුවක් නෙවෙයි. සින්දුව අහලම ලියන්නම්.
හොද බ්ලොග් සටහනක්. මගෙන් සුබපැතුම්
මමත් බොහොම ආසාවෙන් සිංහල සිංදු අහන, රස විඳින එකතු කරන කෙනෙක්. මම දන්න තරමට සිංහල ගීතයේ ස්වර්ණමය යුගය 70 දශකය. අපේ ගෙදර තිබුන පරණ WEGA රේඩියෝ එකේ යන සිංහල සහ හිංදි සිංදු හැකි සෑම වෙලාවකම අක්කයි මමයි නංගියි ඇහුවා. මා ළඟ අදටත් තියනවා මම ලියලා එකතු කල ගී පද මාලා ඇතුලත් මොනිටර් පොත් දෙක තුනක්. අපිට ඒ කාලෙ මේ වගේ තාක්ෂණයන් තිබුනෙ නැහැනෙ... මම ඉතාම අගය කරනවා මේ කරගෙන යන මෙහෙවර.
ඒ ගමන්ම පොඩි අඩුපාඩුවක් පෙන්නල දුන්නට කමක් නැහැ මගෙ හිතේ... මේ ගීතයේ පලමු පේළි දෙකේ අවසන් වචන දෙක "සුදූ" සහ "මදූ" වශයෙන් වෙනස් විය යුතුයි මට මතක හැටියට...
මෙම ගීතය රචනා කර ඇත්තේ ප්රවීණ ගීත රචිකාවියක් වන දයා ද අල්විස් මහත්මියයි.
හිතේ යටපත්වෙලාතිබුණු මේ ගීතය අන්තර්ජාලය තුළින් නැවතත් හමුවුණේ මෙදින් වසර හතකට පමනකළින් ඉදින් මෙපිට තවමත් සතියකට වරක්වත් මතකයට එනවාමයි.
වරක් යමෙක් මේ ගීතය පිළිබද හිත්බදිනා මෙවැනි සටහනකුත් පලකරලා තිබුණා,ඒ ඔහුගේ දෙමව්පියන් ඔවුන්ගේ විවාහසැමරුම් දින මේ ගීතය ගායන කළබවක්.
එමෙන්ම මේ දැනුවත් කිරීමටත් මගේ සතුතිය"මෙහි සංගීතය ආචර්ය අමරදේවයන්ගේ බව මිතුරකු පැවසීය."
තවද මේ සටහනටත් නොවක් තුති >>>මෙම ගීතය රචනා කර ඇත්තේ ප්රවීණ ගීත රචිකාවියක් වන දයා ද අල්විස් මහත්මියයි.
Very thougghtful blog
Post a Comment