ළඳු ඕවිටි

ළඳු ඕවිටි කළල් මතින් සුසුම් ගඟක් ගලනවා
බාධක ගිරි ශිඛර මැදින් කුස ගින්දර දිවෙනවා
අළුත් පාර හැදෙනවා

හිරු පායා අපේ හිසට සෙවණ ගෙනෙනවා
පොළොව දැවී අපේ පයට සිහිල සදනවා
දූවිලි මඳ පවන් හමා ගිමන් නිවනවා
දෑතේ කරගැට දෙතොලට පවන් සලනවා

අපේ ශ්‍රමය කළු ගල් වී බිම ඇතිරෙනවා
රන් දහඩිය තාර වෙලා උඩින් ගලනවා
මැති උතුමන් නමින් පාරෙ කඩුළු ඇරෙනවා
පාර අයිනෙ අපි හැමදා බලා සිටිනවා

පද රචනය - කුමාරදාස සපුතන්තරී
සංගීතය - රෝහණ වීරසිංහ
ගායනය - එඞ්වඞ් ජයකොඩි

නවතම වූ බිම් තීරුවක් මැදින් සුසුම් ගඟක් ඔවුහු ගෙන යන්නාහ. කඳු, ඕවිටි හා මඩ වගුරු යනාදී බාධක මතින් මේ සුසුම් ගඟ ගලයි. හිසට සෙවණ දෙන්නේ හිරු පමණි. පයට සිහිල සැදීමට ඇත්තේ ගිනියම් මහ පොළොව පමණකි. වෙහෙස නිවන්න ට හමන මද නල පවා දූවිලි රැගෙන එන්නා වූ කඨෝර එකකි. පවන් සලා ගැන්මට ඉතුරු වන්නේ ද කර ගැට පිරි දෑත පමණකි. ඔවුන් ගේ ශරි රමයත් දහඩියත් කළු ගලූත් තාරත් වී පොළොව තුල හැංගී යයි. ඒවා ට නිසි ඇගැයුමක් නො ලැබේ. ඇගැයුම ලබන්නෝ මැති උතුමන් ය. ඔවුන් අගයමින් මාවත විවෘත කරනු ලබයි. අප සැමදා පාර අයිනට වී බලා හිඳිනුයේ නැවතත් පාරක් සාදන තුරුය.
මහ පොළොව මත දිවෙන මාවතකට මෙන්ම ජීවිතයේ ශ්රම මාවතට ද මෙම ගීතය එකසේ අදාලය. ජීවිතයේ කඳු ශිඛර පසු කර සුසුම් ගඟක් ලෙස ජීවිතය ද ගලා යයි. වෙහෙස මහන්සිය නිවා ගැන්මට ද සිත් පිනවන යමක් ද නැත. අවසන තමා ළඟ කර ගත් දේ වෙන අයකුගේ නමට පුදනු ලැබේ.
කම්කරුවන් ගේ ජීවිතයේ මෙන් ම අප හැමගේ දුකින් පිරුණු මෙම ජීවන සංගරා්සිමය ගැන හද ට දැනෙන අයුරින් මෙම ගීතය එඞ්වඞ්, සපු හා රෝහණ ත්රිත්වය විසින් නිමවා ඇත.