Monday, June 7, 2010

ඉක්මන් නොවුනා


ඉක්මන් නොවුනා නම් අපි
අපි අපගෙයි තාමත් හිතවතී
මේ වසන්තය නෑවිදින් සිටියා නම්
මේ තරම් දුක නෑ සඳවතී

මල් කැකුළු පුරවා අතු ඉතී
අපෙ මූණ බැලුවා මතකැතී
ඒ වසන්තය ඇවිදින් යලී
ඔබ කොහිද කියපන් හිතවතී

ගෙට එන්ට කල් බැලු සේ අපි
වෙන් වෙන්ට පෙර නොසිතූ සැටී
ඒ වසන්තය ආයෙම ඉතින්
හිමි නැතිද අප වෙත හිතවතී


ගායනය: ක්‍රිෂාන්ත එරන්දක

වසර පහකට පසුව කලින් සේවය කල සේවා ස්ථානයට ගියෙමි. වසර පහකට පෙර ලෙසම එම ස්ථානය ඇත. ගහ කොලද එසේමය. සමහරුන් විශ්‍රාම ගොස් ඇත. නවක මුහුණුද දකින්නට ඇත. මේ සියල්ල අතර වසර පහකට පෙරදී බලන්නට පෙරුම් පුරමින් සිටි මුහුණද විය. ඇය මදක් වයස් ගතව ඇත. නමුත් පෙර සේම සුන්දරය. මාද වයස්ගතව ඇත. එකල මෙන් නොව දැන් මා ජ්‍යේෂ්ඨ නිලධාරියෙකි. මගේ මතකය අතීතයට දිව යයි. එකට එක්වී සිනා සුණු, කතා බහ කල, අතිනත පටලා සක්මන් කල යුගය හීනයක් වාගේ මතකයට නැගෙයි. අපි පෙමින් වෙළී සිටියෙමු. නමුත් ඒ අපට එක්වන්නට ඉඩ නැති බව දන්නා අතරතුරදීමය. වසන්තය එකල අප වෙත විය. කුරුළු කිචි බිචිය කරච්චලයක් නොව ගීතයක්ම වූයේය. හැම පාටකම එළියක් අපි දැක්කෙමු. හෙට වන දේ නොසිතා අද පෙම් කළෙමු.

හෙට වන දෙය ගැන සිතන්නට වන් කල්හි අප පෙම දෙදරා ගියේ ඇයි? අපට ඇති ප්‍රශ්න විසඳා ගත නොහැකි බවට ඉක්මන් තීරණ අප ගත්තේ ඇයි? සමහර විට ටිකක් ඉවසුවා නම් ඔබ මා පියන් කැමති කරවා ගැන්මට හැකියාව තිබිණි. දුර රටක සිටින ඔබ විවාහ කර ගැන්මට බලා පොරොත්තු වන පුද්ගලයා නො එන්නට ඉඩ තිබිණි. අපි ඉක්මන් වූයේ ඇයි? ඒ ඉක්මන නිසාම එදා අප දෙපසට වීමු. ඔබත් ඉක්මන් විය, මමත් ඉක්මන් වීමි. කාලය ගෙවී ගොස් ඇත. අද මා විවාහකය. ජීවිතයේ වසන්තය අග ගිම්හානයට පිවිස ඇත්තෙමි. නමුත් මේ බිම තුල වසන්තයේ සොඳුරු සුවඳ තවමත් මා හට දැනෙයි. එහි සොඳුරු පැහැය ඔබ දකින විට සිතට නැගෙයි. ඔබ ඇඟිලි තවමත් හිස්ය. ඔබ විවාහ ගිවිස ගත් කෙනා වසර පහකට පසුත් පැමිණ නැත. ඔබ දෑසේ ඇත්තේ එක පැණයකි. "අපි ඉක්මන් වූයේ මන්ද" යන්නයි. එනමුත් මේ වසන්තය අපට හිමි නැත. ඒ වසන්තය නැවත කිසිදාක නො එයි. මල පුරා ගත් අතු රිකිලි නැවත අප දෙස බලා හිනැහෙන්නේ නැත. ඔබෙත් මගේත් දිවි මග ඒ සොඳුරු මොහොතක අතිපිහිත විය. නමුත් දැන් අප අපෙන් තව තවත් ඈතට ගමන් කරමින් සිටින්නෙමු.නැවත අප හමු නොවීමටද ඉඩ ඇත. එනිසා හිතවතිය ඒ වසන්ත නෑවිදින් සිටියා නම් හොඳ යයි නොසිතන්නේද?

Saturday, June 5, 2010

වළාකුළු පෙළින් බසින්න




වළාකුළු පෙළින් බසින්න
ඇවිත් මල් ගැබේ නිදන්න
චන්ද්‍ර කුමරියේ කාටද
නුඹගෙ ආදරේ
මට ද ආදරේ

අසාවී මෙසේ තුන්යම
දිලී තරුකා මල්දම
කියා නෑ තාම හිත රැඳි
සුසුදු ආදරේ

දේවතාවියක් විලසින
පාන හස කැළුම් නුබ ගැබ
පතා ඉන්නෙමි සඳ වත
නුඹගෙ ආදරේ
නුඹට ආදරේ

අහස් ගං කුසින් බැසගෙන
මිහිමතට එම්ද කෙලෙසින
රැඳී ඉන්නෙමි සැමදින
අහස් ගං කුසේ
දෙව් ලියක් ලෙසේ

දේවදාර තුරු පාමුල
තාම මම ඉඳිමි තනිවම
දිනා ගන්නෙ දෝ කෙලෙසින
නුඹගෙ ආදරේ
නැතිද ආදරේ

තාරුකා වනේ සරමින
නුඹ නමින් දිලෙමි සැමදින
සදා හිනැහෙමි ඉඳගෙන
අහස් ගං කුසේ
නුඹට ආදරේ

මටද ආදරේ
නුඹට ආදරේ

ගායනය - ඩබ්ලිව්. ඩී. ආරියසිංහ සහ රශ්මි සංගීතා
පද පෙළ - වෛද්‍ය යසනාත් ධම්මික බණ්ඩාර
සංගීතය - නවරත්න ගමගේ

ඇය සිටිනුයේ ඈතකය. ගතින් හෝ සිතින් නොවේ. ඇයත් ඔහුත් අතර මහත් වූ ප්‍රාකාරයක් සෑදී ඇත. ඇය අහස් තලයේ සරනා සඳ කුමරියකි. ඔහු දේවදාර තුරු පාමුල හිඳගෙන සිටින සාමාන්‍ය මිනිසෙකි. එනමුත් පෙමට එය ප්‍රශ්නයක් නොවේ. මේ අදිසි ප්‍රාකාරය හරහා පැන ඒමට ඔහු ඇරයුම් කර සිටියි. වළාකුළු පෙළින් බැස ඔහුගේ හද නැමති මල් ගැබේ නිදන්නට ඇරයුම් කරයි. ඇය දේවතාවියක් විලසින් (ඉහළ සිට) මදහස නගන්නීය. ඔහු දේවදාර තුරු පාමුල තනිව ඉඳ ඇයගේ ආදරය දිනන අන්දම ගැන තැවෙන්නේය. ඔහු තමන්ට ආදරය කරන බව සඳ කුමරිය දනි. ඔහු තුන් යම පවසනෙන එයයි. නමුත් ඇයට අහසින් (තම සමාජ තත්වයෙන්) බැස පොළොවට (වඩාත් පහත් සමාජ තත්වයකට) ඒමටද නොහැකිය. එබැවින් තමන් ඉන්න තැනම සිට ඔහුට ආදරය කරන්නට ඈ උත්සාහ දරන්නීය. එකී අහස් කුසේ රැඳෙමින්ම ඔහු වෙනුවෙන් දිලෙන්නට ඇය ඉටා ගනී.

මෙහි ගායකයන් යුවල අප එතරම් අසා පුරුදු ගායකයන් නොවේ. ඩබ්ලිව්.ඩී. ආරියසිංහ යන නම කී පමණින් සිතට එන්නේ "කාඩ්බෝඩ් අමරදේව" යන යෙදුමයි. කලෙකට ඉහටහ් මුදල් උදෙසා ඔහු හා ප්‍රේමසිරි කේමදාස එක්ව අමරදේවයන්ගේ ගීත නැවත් ගැයීම තුළ ඔහු කළු පැල්ලමක් එක් කර ගත්තෙකි. එනමුත් ආරියසිංහ යනු ප්‍රතිභා පූර්ණ ගායකයෙකි. ඒ බවට ඇති යාව ජීව උදාහරණය නම් මේ ගීතයයි. ඔහුගේ හඬ භාවිතය කොතරම් අලංකාරද යන්න මේ ගීතය අසන විට සිතට නැඟේ. රශ්මි සංගීතා යනු සංගීත දැනුමෙන් පරිපූර්ණ කථිකාචාර්යවරියකි. ඇය ගයා ඇත්තේ ගීත ස්වල්පයකි. නමුත් ඇය ගායිකාවක් ඉස්තරම් දක්ෂතා ඇත්තියකි.

යසනාත් ජයවර්ධනපුර වෛද්‍ය පීඨයෙන් බිහිවූ තරුවකි. ඔහු විසින් රචිත ගීත අර්ථ ශබ්ද දෙරසයෙන්ම යුක්තය. ඔහුත් ගයාමන් දිසානායකත්, ප්‍රභා කුමාරත් හැර ගීත රචකයන් ලෙස කටයුතු කරන වෛද්‍යවරුන් නොමැති වීම නම් වෛද්‍යවරයෙක් ලෙස මට නම් ලජ්ජාවට කරුණකි. ජ'පුර සරසවියේ දේවදාර යාය මේ ගීතයට එක්වී තිබීම ද ගීතයේ සම්භවය ගැන ඉඟියක් සපයයි. නවරත්න ගමගේ කවදත් අළුත් ශබ්දයන් තම ගීත වලට එක් කර ගන්න අයෙකි. මේ ගීතයට බටහිර වාද්‍ය භාණ්ඩ ඔහු එක් කර ගන්නේ එහි ශබ්ද රසය මනාව ප්‍රයෝජනයට ගනිමිනි.

ඉහිහාසය විසින් උරුම කල ඒ කලු පැල්ලම මකා ගැන්මට ආරියසිංහයන්ට හොඳටම හැකියාව තිබේ. මෙවන් ගීත දුසිමක් ඔහුට ගයන්නට හැකිනම්, ඔහු ගේ නම් ශ්‍රාවක සවන් පත් අතර සදා රැඳෙනු ඇත. එය එසේම වේවා යන්න අපේ පැතුමයි.