Thursday, November 12, 2009

හේමන්තයේ දී

වසන්තේ නිදා උන් යොවුන් කෝකිලාවන්
ගයන්නේ සුපෙම් ගීත හේමන්තයේදී
වසන්තේ ළපල්ලෙන් වැසී උන් කුසුම් දැන්
නටන්නේ පිපී දැන් හේමන්තයේදී

විලාපෙන් විඩා වී රැඳී මං තලාවේ
වැසී අන්ධකාරෙන් වැටී මං මුලාවේ
වළාවක් ලෙසින් මා ඇදෙද්දී අයාලේ
ඔබෙන් නෙත් ලැබූයේ හේමන්ත කාලේ

සුසුම් ලා දිවා රෑ ගෙවී හුදෙකලාවේ
එපා වි සියල්ලන් පළා ආ වෙලාවේ
තුෂාරෙන් නුරා වූ සඳක් සේ නිශාවේ
ඔබයි නෙත් සැදූයේ හේමන්ත කාලේ

පද රචනය - මහාචාර්ය සුනිල් ආරියරත්න
සංගීතය - එච්. එම්. ජයවර්ධන
ගායනය - නන්දා මාලිනී

ආදරය ඇති වනුයේ යොවුන් වියේදීය. එය දිවියේ නව දලු මල් පුබුදන, සිහින් සරින් කුරුළු ගීත ඇසෙන, හිරිපොද වැස්සෙන් තෙමෙන ආදරණීය වසන්තයක් ලෙස ඇතැම්හු හඳුන්වති. මේ නවතාවය තුලට අලුත්ම අත්දැකීමක් ලෙසට ආදරය එකතු වෙයි.

නමුත් සියළු දෙනාටම දිවියේ වසන්තයේදී ආදරය හමු වන්නේ නැත. පාසල අවසන් කර, උසස් ඉගෙනුම ලබා ගත් පසු ආදරය හඳුනා ගන්නා අයද වෙති. මේ වනාහි දිවියේ ශක්තිමත් පදනමක් සහිතව සිටින කාලයකි. ගිම්හානයේ මුද්‍රාව තැවරුණු ආදරය ඔවුන් හඳුනා ගන්නේය.

නමුත් දිවියේ මැදි වයසේදී ආදරය හඳුනන අතළොස්සක්ද වෙති. වසත් කළ නිදා සිටි යෞවනයේ කොවුලන් ගී ගයන්නේ හා මුකුලිතව ගිය මල් කැකුළු අවදි වන්නේත් දිවියේ හේමන්තයේදිය. මැදි වයසේ කාන්තාවක ආදරය හඳුනා ගැනීමෙ ප්‍රහර්ෂය සිය ආදර වන්තයාට ප්‍රකාශ කරන අයුරු මේ ගීයෙන් කියැවේ.

හඬා වැටීමෙන් (ප්‍රතික්ෂේප වීම නිසා විය හැකිය) විඩා වී, අයාලේ යන වළාවක් මෙන් ද, පින්න සහිත රැයෙක නොපෙනී ගිය සඳක් මෙන් ද, ජිවිතයේ අතරමංව සිටි ඇයට මං සොයන නෙත ලබා දෙනුයේ ඇගේ පෙම්වතාය. එසේම ගැරහුම් මැද ජීවිතයෙන් පළා ගිය ඇයට නැවත මඟ සොයා ගැන්ම නෙත් සදන්නේ ද ඔහුමය.

1983 පමණ කාලයේ මතභේදාත්මක ගීත සමුච්චයක් රැගත් "හේමන්තයේ" ගීත ඇල්බමයට මෙමෙ ගීය ඇතුලත් විය. මහැදුරු සුනිල් ආරියරත්නයන්ගේ ගීත රචනා කෞශල්‍යය මොනවට විදහා පාන ජීවමාන සාධකයකි මේ ගීය. එච්. එම්. ජයවර්ධනයන් අති විශාල වාදක කණ්ඩායමක් යොදවා මේ ගීත සමුච්චයට සංගීතය සැපයීය. ගීය අසන විට තාල තරංග, ගිටර, සිතාර ආදී තත් භාණ්ඩ එක වර්ගයකින් එකකට වඩා වැයෙනු ඇසිය හැකිය. මේ ගීතය අප සංගීත ඉතිහාසයේ වැදගත් තැනක් සනිටුහන් කරන්නේ ආදරයේ අමුතුම මානයන් සොයා ගිය අපූරු අත්දැකීමක් හෙයිනි

අසන්න
.

Tuesday, November 3, 2009

සිනිඳු සුදු මුතු



සිනිඳු සුදු මුතු තලාවේ

පිපෙන පෙණ පිඬු සිනා සේ


සැලෙන රළ මත ගිලී ඉපිලී
ගලන සිතුවිලි මුලාවී යේ


ගැඹුරු සත් සමුදුර පතුල බිඳ

ඇඹරි ඇඹරී වියරු දළ රළ

තුමුළ මහ මෙර දෙදරවයි
බුර බුරා නැගි කුරිරු ජල කඳ

දෙරණ සම්පත ගිල ගනී


සංගීතය: සෝමදාස ඇල්විටිගල
ගායනය: ආචර්ය අමරදේව

පද වැල: මහගමසේකර

සිනමා පටය: සත් සමුදුර



ඒ 1967 වසරයි. සිංහල සංගීතය අනුකාරකත්වයෙන් මුදවා ගන්නට තැත් කල යුගයකි එය. සුනිල් ශාන්තයන් විසින් අරඹන ලද එම මහඟු කාර්යය මඳකට මෙකල නැවතී තිබිණි. නමුත් අමරදේවයන්ගේ නැගී ඒම සිදු වූයේ මෙකලය. භාරතීය මහා සම්ප්‍රදාය ගුරු කරගෙන ඒ අනුකූලව දේශීය නාද රටා මෙහෙයවීම ඒ වන විට අමරදේවයන් අරඹා තිබුනි. මෙකල ප්‍රේමසිරි කේමදාස සිටියේ තම සංගීත දිවියේ බිළිදු අවධියේය. සිම්ෆනි, කැන්ටාටා සහ ඔපෙරා යන වචන අසා නුපුරුදු ලාංකිකයාගේ දෙසවනට ප්‍රථම වරට මෙකී ශාස්ත්‍රීය සංගීතය ගෙන ආවේ සෝමදාස ඇල්විටිගලයන්ය. සිරි ගුණසිංහයන්ගේ සත් සමුදුර සිනමා පටයට අඩංගු වූ මේ ගීතය සිංහල සංගීතයේ නොමැකෙන සළකුණක් තැබූවකි. පසු කලෙක ආ කේමදාසයන් මෙන් නොව ඇල්විටිගලයන්ගේ සංගීතය මුළුමණින්ම මහා සම්ප්‍රදායයේ එකකි. නමුත් එතුල සිටිමින් ඔහු නිමැවූ මේ අපූරු ගීතය වනාහි මිනිත්තු හතකට කිට්ටුව දිවෙන "සාගරික සිම්ෆනියකි". චණ්ඩ කුණාටුවක් සෙමින් සෙමින් නිශ්චලත්වයෙන් පිරි මුහුදින් ඇරඹි දෙරණ දෙදරවා ගොඩට ගලන ආකාරය මෙයින් සංගීතවත් වේ. කුඩා රළ, මහා රළ, අතර මැද නිශ්චලතාවය, හා සිවුරුහන් නගන කුණාටු සුළඟේ හඬ සියල්ලම මෙහි සංගීතය තුල අඩංගු වේ. අමරදේවයන් ඔපෙරා ගායකයකු වී නම්, ඔහු ලෝක පූජිත වන්නට තිබූ බව මේ ගීයට සවන් දෙන විට නිතැතින්ම වැටහේ. ඔහු අප රටේ උපන්නේ අප පිනටය. නමුත් ඔහු භාරතයේ උපන්නේ නම්, ආසියාවේ මහා ගන්ධර්වයා බවට ඔහු පත් වනු නො අනුමානය.

අපට අපේ දෑ අගය නැත. මේ ගීතයත් එසේමය. සාගරය පදනම් කරගෙන මෙබඳු නිර්මාණ ජගත් තලයේ පවා බිහි වී ඇත්තේ අල්ප වශයෙනි. නමුත් අප අද මේ ගීතය හෝ එහි නිර්මාපකයා ගැන කතා කරන්නේ නැත.ඒ වෙනුවට අප උඩ දමන්නේ වෙනත් නිර්මාණයන්ය. මේ නිර්මාණයට කිට්ටු කල හැකි නිර්මාණ ලංකාවේ ඇත්තේ අතළොස්සකි. ඒ කේමදාසයන් "බඹරු ඇවිත්" සිනමා පටයට නිමැවූ "උදුම්බරා" ගීතයත් කසුන් කල්හාරගේ "වර්ණ" ගීතයත් පමණි. වරක් අන්තර්ජාලය හරහා විදේශීය සංගීත ලෝලීන් පිරිසකට මම මේ ගීතය ඉදිරිපත් කළෙමි. ඉන් සමහරු ශ්‍රි ලංකාව ගැන අසා තිබුනේ ත්‍රස්තවාදය නිසා පමණකි. නමුත් සියලු දෙනාගේම වාගේ මතය වූයේ මේ ගීතය වසර 42ක් පුරා සඟවා තැබුවේ කොහිද යන්නයි. අපට අගය නොවූවත් සංගීතයේ විශ්ව සාධාරණීය රසය විදේශිකයන් විඳ ගත්තේ එලෙසය.මෙහි පද මාලාව විස්තර කරන්නේද කුණාටුවකි. නමුත් කුණාටුව ඇති වන්නේ මුහුදේද, සිත තුලද යන්න පද වැල දෙස බලන විට නොවැටහේ. ඇත්ටෙන්ම මෙමෙ ගීතයට පෙර වූ දර්ශන පෙල බලන්නේ නම්, ගීතය තුල කියැවෙන්නේද ඉන් කුමක්ද යන්න බහු අරුත් අනුව සිතා ගත හැකිය. මහගමසේකරයන් පද නිර්මාණයේ පෙන්වූ විශිෂ්ටතාවය මෙමගින් මොනවට පැහැදිලි වේ.

වසර 42ක් පුරා ශ්‍රී ලංකික ගීතයේ මුදුන් මල්කඩ වූයේ මේ ගීතය බව මම තරයේ අදහමි. තවත් සිය වසකටත් එය එසේම වනු ඇති බව මා විශ්වාසයයි.


අසන්න


බාගෙන අහන්න (@ ElaKiri.com)

. . .