Friday, April 24, 2009

සියාතුවේ

සියාතුවේ මා මිතුරේ
අඳ කුඹුරට ආල වඩන සියාතුවේ
සියාතුවේ මා මිතුරේ

සැදුවා පැලපත සත්තයි නුඹේ අතින්
ලැබුණා බැත පෙර කන්නේ බුසල් බරින්
වැසුවා වැසුවා සොරොව්ව වතුර හොරුන්
දැවුනා සිත දැවුනා කෙත කර සුළ`ගින්

අඬලා කුමට ද මිතුරේ සියාතුවේ
හැමදා මුව රළ වාගේ සිටිනු නොහේ
ඇරලා එමු මහ සොරොව්ව මෙදා වැවේ
ගලනා දිය අප හැමටයි සියාතුවේ

එය වර්ෂ 1995 යි. පසු කලෙක එ.ජා.ප. රජය විසින් කරළියට ගෙන ආ ජල කළමනාකරණ පනත ගෙන ඒමේ මූලික සූදානම මෙකල සිදු වෙමින් පැවතිණි. රජ රට ගොවි සංවිධාන වල දැඩි විරෝධය නොතකා මෙය ගෙන ඒමට එකල රජය උත්සාහ ගනු පෙණින. රජ රට ගොවීන් ගේ සිතුම් පැතුම් කැටි කල මෙම මුලින් ම අසන්නට ලැබුනේ මේ වටපිටාව තුළ දී ය.

සියාතු නම් අඳ ගොවියා පවා තම කුඹුරට ආලය කරයි. බුසල් බරින් අස්වැන්න ගත් කුඹුරෙහි පැලපත (තවාන් ගොයම) පවා සදා අවසන් ය. නමුත් වතුර හොරුන් දිය හොරකම් කර ඇත. ගොයමත් සිතත් කර සුළගින් මැලවී යනු ඇත. එනමුත් මුව රළ මෙන් කුසීතව සිටිනු නොහැකි ය. අප එක්ව වැවේ මහ සොරොව්ව (විශාලම සොරොව්ව ජල කළමනාකරණය යි) හැර දමා දිය ලබා ගත යුතුය. ගීත රචකයා එනයින් ආරාධනා කරනුයේ මේ පණත පැරදවීමට යි.

හෘදයාංගම හඬක් ඇති සුනිල් එදිරිසිංහ හා ප්‍රවීන සංගීතඥ රෝහණ වීරසිංහ සුසංයෝගයට මෙබඳු අර්ථාන්විත ගීතයක් අප වෙත ගෙන ඒම ගැන සැබැවින්ම ස්තුතිවන්ත විය යුතුය.


No comments: